Sommige mensen lijken gemaakt te zijn voor een bepaalde rol in het leven. Het kan in het (vrijwilligers)werk zijn, maar ook privé of sport. Ze floreren in dat deel en het past zo goed, dat het wel zo bedoeld moet zijn. Ze hebben hun roeping gevonden, zo wordt vaak gesteld. De meesten van ons willen wel floreren en het is interessant om te weten of we daarvoor onze roeping moeten zoeken.
Roeping
Roeping heeft meerdere betekenissen en wordt onder ander gebruikt voor het idee, dat iemand een taak te volbrengen heeft in zijn leven. In religieuze zin kan het zelfs letterlijk zijn, doordat een stem van een hogere macht je oproept om iets te doen. Ook kan het gebruikt worden in relatie tot arbeid of in een combinatie zoals Johannes Calvijn dat deed, door te stellen dat roeping betekent dat je God’s gegeven gaven inzet ten behoeve van de mensheid. Steeds vaker wordt roeping geassocieerd met passievol zijn over je werk en dat lijkt voor een derde van mensen te gelden. Zij werken niet voor geld of status, maar omdat ze gek zijn op wat ze doen. Betekent je roeping vinden, dan het werk hebben waar jij gepassioneerd over bent?
Roeping en geluk
Aangezien we niet met een roepingskaartje worden afgeleverd op deze planeet, moet je je roeping kennelijk vinden. Daar is gelukkig wat onderzoek naar gedaan en die onderzoekers komen tot een andere conclusie. Een roeping is niet iets wat je vindt, maar wat je ontwikkeld. In een 7 jarig-onderzoek, waarbij jonge muzikanten werden gevolgd vanaf de tienerjaren, werd vastgesteld dat zij hun toenmalige hobby als een roeping zagen. Uitspraken als ‘muziek maken roert me diep en is zeer bevredigend’ of ‘ik zou zelfs onder de meest barre omstandigheden muziek blijven maken’, waren kenmerkend voor deze groep. Die laatste doet overigens denken aan een scene uit de film Titanic, waarbij de muzikanten bleven spelen, terwijl het schip zonk. De jonge muzikanten uit het onderzoek stelden ook vaak, dat zij zich vooral op hun gemak voelden tussen andere muzikanten. Bij elkaar wordt duidelijk dat ze de activiteit graag uitvoeren, het idee hebben niets anders te kunnen en zich omringen met voldoende sociale steun van mensen die hen ook begrijpen.
In de jaren die daarop volgden bleek de groep die het beroep muzikant als een roeping zag, steeds minder dit gevoel te hebben. Hoe sterker ze het gevoel hadden als tiener, hoe groter de terugval. Ook opvallend was dat de tieners die het als een roeping zagen, niet per definitie tot de beste muzikanten behoorden, ook al vonden ze dat zelf meestal van wel. Dat gevoel hoeft dus geen relatie te hebben met wat je daadwerkelijk kunt. Dat maakt het lastiger om je beroep ervan te maken en velen slaagden er niet in en gingen iets anders doen. Sommigen vonden een andere roeping.
Wat kunnen we hiervan leren?
Er zijn een aantal belangrijke lessen te trekken uit o.a. dit onderzoek.
- Roeping wordt niet gevonden, maar langzaam gevormd
- Dat je ergens passievol over bent, wil nog niet zeggen dat je er je beroep van kunt maken
- Je roeping kan veranderen als je ervoor openstaat
We weten dat fixeren op een doel ervoor zorgt dat je minder goed om je heen kunt kijken. Iets laten ontwikkelen, vereist juist dat je om je heen kijkt en zaken uitprobeert. Gun het de tijd, hoe oud je ook bent. Geniet van het proces van ontdekken en uitproberen. Daar zou je wel eens veel gelukkiger van kunnen worden.
Conclusie
Een roeping is een gevoel, maar net als alle andere gevoelens kan het met de tijd veranderen. Je kunt dus niet echt je roeping missen en je hoeft er daarom ook geen spijt van te hebben. Wat wel handig is, is openstaan voor nieuwe activiteiten en daadwerkelijk uitproberen om te kijken of het bij je past. Daarmee ontdek je niet alleen wie je bent, maar ook wat er bij je past en dat kan op elke leeftijd.
Bronnen:
- Chivo, kennisinstituut vitaliteit & leefstijl
- Dobrow SR (2013). Dynamics of calling: A longitudinal study of musicians. Journal of Organizational Behavior, 34(4), 431-452
Peter Hagel is de oprichter van MoVital. Daarnaast is hij hier werkzaam als fysiotherapeut en Vitaliteitstherapeut. Met meer dan 12 jaar ervaring heeft Peter zijn sporen in het vak als fysiotherapeut en geregistreerd McKenzie therapeut zeker verdiend. En er is meer; Naast fysiotherapeut is Peter als docent betrokken bij het Chivo kennisinstituut en is hij direct betrokken bij het opzetten van een nieuwe beroepsgroep: de Vitaliteitstherapeut. Tevens is Peter mechanisch consulent bij de Rugpoli Twente.
“Genieten van het leven!” is voor Peter een belangrijk motto. “Genieten kan daarbij in de kleine en de grote dingen zitten: weer kunnen staan en een paar passen lopen, weer fietsen of sporten of gewoon je hobby weer kunnen uitoefenen. Als startpunt kun je kijken naar dat wat je mogelijk beter kunt en vanaf daar stapsgewijs opbouwen.”
