Week 2: Voor het eerst naar de fysiotherapeut
Voor het eerst dinsdag naar Peter. Ik ging met goede hoop die kant op. Hopen dat het er goed uit zag en dat ik goede vooruit gang heb geboekt na het thuisbezoek. Gelukkig was dit ook zo. Ik kon al voorbij de 90 graden komen zonder pijn. Daarnaast kreeg ik een hele reeks aan oefeningen om meer controle in mijn knie te krijgen. Dit voelde goed, gaf me het gevoel dat ik zelf weer wat kan bijdrage aan het herstel van mijn knie. Met als nog een oppepper dat als Bjorn donderdag mijn knie goed genoeg vindt ik op de hometrainer mag! Daar werd ik erg gelukkig van.
Toen was het donderdag. Ik had netjes al mijn oefeningen gedaan. Bjorn vond mijn knie uiteindelijk goed genoeg om te fietsen! 10 minuten op level 1, heerlijk! Eindelijk weer wat beweging in die knie. Het ging me ook een stuk makkelijker af dan na de vorige operatie toen ik voor het eerst mocht fietsen.
Week 3: Tegenvaller
Ik heb elke dag 10-20 minuten kunnen fietsten. Heerlijk om weer beweging in mijn knie te hebben. Ik werd ook weer gemotiveerd om mijn bovenlichaam te trainen. Weer een beetje krachttraining voor mijn armen, rug en borst.
Deze week ben ik met de fysio bezig geweest om mijn knie verder te kunnen strekken. Het fietsen mocht ik iets gaan opbouwen met duur en intensiteit. Ook lopen op 1 kruk gaat gelukkig steeds makkelijker, ik krijg wat meer controle met het lopen. Het lijkt allemaal heel voorspoedig te gaan.
Helaas ging vrijdag eind van de ochtend de button/het krammetje op mijn scheenbeen irriteren. Mijn knie werd ook wat stijver. ’s Middags ben ik nog wel 30 min gaan fietsen. “Wie weet fiets ik het los…” Maar in de loop van de middag en avond werd de pijn steeds erger in mijn scheenbeen. Ik kon de trap al bijna niet meer opkomen.
Zaterdag kreeg ik ook een rode vlek op mijn scheen. Het deed wel pijn maar ik kon met 2 krukken nog wel langzaam lopen. Ben toen ook meer gaan koelen en heb veel rust gehouden.
Toename van pijn en onzekerheid
Op zondag was de rode vlek wel weg maar de pijn was heel heftig. Ik kon niet meer op mijn been staan en gaan zitten was helemaal ondragelijk. Ik moest mijn kuit ondersteunen als ik ging zitten, dat mijn knie maar niet boog. Uiteindelijk toch de spoed eisende hulp (SEH) gebeld en ik moest gelijk langskomen. Ze waren bang voor een ontsteking. Uiteindelijk 5 uur later weer naar huis gestuurd met een pijnstiller. Er was geen ontstekingswaarde in mijn bloed gemeten en ze konden niks aan de buitenkant zien. Ik moet wel een afspraak bij de orthopeed maken voor verdere onderzoeken.
Maandag is de pijn van een 10 naar een 8-9 gegaan. De pijnstilling heeft wel iets geholpen. Als ik maar met mijn been hoog zit dan is het wel te doen. Ik baal wel verschrikkelijk van deze terugval. Het ging net zo goed met het herstel. Moet weer vanaf nul starten voor mijn gevoel. Hoop dat het weer snel beter gaat…..
Nieuw hier? En benieuwd wat er aan vooraf ging? Lees het in het eerste blog van Laura
Na een aantal jaren werkzaam te zijn in de fitness branche miste ik constant duidelijkheid. Veel opleidingen gebruiken nog oude onderzoeken die al meerdere malen zijn vernieuwd. Je doet iets omdat iemand het je zo vertelt. Ze doen het zelf immers al jaren zo. Hierdoor leer je niet dat er een nieuwe kijk op bijvoorbeeld bepaalde bewegingen komen waardoor sommige oefeningen ineens anders moeten. Ik had altijd het idee tussen wal en schip in te hangen omdat iedereen wat anders zegt. Dit veranderde toen ik Peter leerde kennen. Hij gaf mij ineens duidelijkheid en hij kon het ook nog eens wetenschappelijk onderbouwen. Ik kreeg de kans om de opleiding voor vitaliteitscoach te gaan doen. Door deze opleiding ben ik cursus gaan geven. Zo kan ik meer mensen zekerheid geven over welke oefeningen je nu wel en niet kan doen om bijvoorbeeld je rug te versterken. Hoe je beter en sneller kan hardlopen zonder meer kilometers te maken. Of hoe je nu een gezond eetpatroon kan krijgen zonder een bepaalde dieet stroming te volgen. Hierdoor geef je mensen weer het vertrouwen dat ze het zelf kunnen en niet afhankelijk blijven.
